Η χολολιθίαση χαρακτηρίζεται από πέτρες (λίθους) που βρίσκονται στη χοληδόχο κύστη. Ο ρόλος της χολής αφορά στην απορρόφηση των λιπών που καταναλώνουμε στη διατροφή μας. Χωρίζεται σε δύο τύπους χολόλιθων: χολερυθρινικούς και χοληστερινικούς

Οι παράγοντες που σχετίζονται με την εμφάνιση της χολολιθίασης είναι οι εξής:

• Γενετική προδιάθεση
• Παχυσαρκία
• Διαβήτης
• Απότομη απώλεια βάρους
• Διατροφή πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά
• Αναιμία αιμολυτικού τύπου
• Διαταραχές στο μεταβολισμό των λιπιδίων
  
  

Ορισμένες ωστόσο φορές, ανευρίσκονται χολόλιθοι σε άτομα που δεν έχουν κάποιο από τους παραπάνω παράγοντες.

Ποια είναι τα συμπτώματα της Χολολιθίασης;

Συνήθως 2 στις 3 περιπτώσεις χολολιθίασης είναι ασυμπτωματικές και ανακαλύπτονται ως τυχαίο εύρημα σε υπέρηχο . Ωστόσο, όταν χαρακτηρίζεται ως συμπτωματική, παρουσιάζει διαταραχές της πέψης μετά από το γεύμα, ερυγές, φουσκώματα, , πόνο στο άνω δεξιάτεταρτημόριο της κοιλιάς, ο οποίος μπορεί να διαρκέσει από μερικά λεπτά έως λίγες ώρες.Συχνά συγχέεται με γαστρικό άλγος και ο έλεγχος του στομάχου θα πρέπει να συνοδεύεται και από έλεγχο χοληφόρων.

Δημιουργούνται επιπλοκές από τη Χολολιθίαση;

Οι συνηθέστερες επιπλοκές που μπορούν να δημιουργηθούν από τη χολολιθίαση είναι οι εξής:

• Οξεία χολοκυστίτιδα
• ίκτερος
• παγκρεατίτιδα
• Χοληδοχολιθίαση
• Χολαγγειίτιδα
• ύδρωπας
  
  

Τι είναι η χολοκυστίτιδα;

Η χολοκυστίτιδα προκαλείται συνήθως ως επιπλοκή της χολολιθίασης. Αποτελεί πάθηση που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή της χοληδόχου κύστης,μεμικροβιακή συμμετοχή. Χαρακτηρίζεται από πόνο, πυρετό, ναυτία και εμετό. Η διάγνωσή της είναι κλινική και παρακλινική με εξετάσεις αίματος και υπερηχογράφημα. Η αντιμετώπισή της επιβάλλει εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Πως γίνεται η διάγνωση της Χολολιθίασης;

Η διάγνωση της χολολιθίασης συνήθως γίνεται μέσω υπερηχογραφήματος για την εύρεση των χολόλιθων, ενώ μπορεί να συνδυαστεί και από αιματολογικές εξετάσεις για την εύρεση τυχόν φλεγμονής ή επιπλοκών της λιθίασης στο συκώτι ή στο πάγκρεας. Ο προεγχειρητικός έλεγχος που περιλαμβάνει επίσης

• Βιοχημικό-ηπατολογικό έλεγχο (σάκχαρο, ουρία, κρεατινίνη, τρανσαμινάσες, γGt, αλκαλική φωσφατάση, χολερυθρίνη)
• Ελεγχο πηκτικοτητας (Χρόνος προθρομβίνης-INR, και APTT).
• Καρδιολογικό έλεγχο (ΗΚΓ και καρδιολογική εκτίμηση και αν χρειαστεί υπερηχογράφημα-triplex καρδίας)
• Ακτινογραφία θώρακος και αν χρειαστεί πνευμονολογική εκτίμηση και σπιρομέτρηση.
  
  

Ποια είναι η συνηθέστερη αντιμετώπιση για τη Χολολιθίαση;

Η αντιμετώπιση της χολολιθίασης πραγματοποιείται μέσα από τη διενέργεια επέμβασης. Ο οργανισμός αδυνατεί να αποβάλλει από μόνος του τους χολόλιθους. Η μείωση των λιπαρών ουσιών χρήζει υψίστης σημασίας για την μείωση της εμφάνισης της χολολιθίασης. Η φαρμακευτική αγωγή δεν έχει ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά επιτυχίας και αποτελεσματικότητας.

Έτσι η χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της χοληδόχου κύστεως αποτελεί την πλέον κατάλληλη και ασφαλέστερη θεραπεία για την αντιμετώπιση της χολολιθίασης.

Γιατί να επιλέξω την Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή;

Η πιο συνηθισμένη και διαδεδομένη μορφή επέμβασης είναι η Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτωμή.

Η Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή υπερτερεί όσον αφορά τη γρηγορότερη ανάρρωση του ασθενούς σε σχέση με την κλασσική χειρουργική. Οι περισσότεροι ασθενείς επιστρέφουν σπίτι μετά το πέρας της μίας ημέρας. Η επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες είναι επίσης σύντομη. Οι περισσότεροι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν στην εργασία τους μέσα σε τρεις με τέσσερις μέρες μετά την επέμβαση, ανάλογα με τη φύση της δουλειάς τους. Παρουσιάζει ελάχιστο μετεγχειρητικό πόνο,καιπραγματοποιείται με τη χρήση γενικής αναισθησίας.. Ο χειρουργός αποφεύγει μεγάλες τομές αφήνοντας τον ασθενή με τέσσερα μόνο μικρά σημάδια.

Όσον αφορά την πρόληψη κατά της χολολιθίασης, η ισορροπημένη διατροφή μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων ασθενειών που σχετίζονται με τη χολολιθίαση και συνάμα είναι δυνατόν να προστατεύσει και από τη δημιουργία της ίδιας της χολολιθίασης.